Tot slot....

Beste volgers,

Zoals belooft hierbij een korte terugblik op de fietstocht naar Santiago de Compostella. Na een wat stroef begin v.w.b. het maken van de dagelijkse reisblog lukte dat na een paar dagen goed.
Laten we het erop houden dat alle begin moeilijk is...
In een prima stemming vertrokken we op 5 juni naar het zuiden. De weergoden waren ons erg goed gezind. We hebben erg weinig regen gehad tijdens het fietsen. De zondagmorgen langs de Loire en de laatste zondag toen we naar Santiago de Compostella fietsten. Er waren ook dagen bij dat het behoorlijk warm was ( 35+), maar wanneer is het nou goed fietsweer? Ook de wind, die we meestal wat tegen hadden, was zeker niet storend. Ik heb in 2011 wel anders meegemaakt tijdens mijn eerste tocht naar Santiago de Compostella.
Wat ook echt anders was was het fietsen met z'n drieën ( was gewend om alleen te fietsen). Je moet rekening houden met je beide companen en dat viel soms wat tegen. Dat geldt overigens voor alle drie. En op een enkel incident na ging alles in pais en vree.
Het heeft ook veel voordelen. Zoals het stimuleren als het effe tegen zit; altijd aanspraak; gezelligheid. Na mijn gevoel hebben we veel te weinig onderweg gezien en was de focus te veel gericht op het fietsen. We zijn meerdere keren over de ( fysieke ) limiet gegaan. Mijn voordeel was dat ik tijdens mijn eerste tocht wel veel heb gezien maar dan nog had ik veel vaker van de fiets gewild.
Na mijn ziekte was deze tocht een test om er achter te komen hoe mijn lijf zich zou houden bij zo'n zware inspanning. Ik heb de eerste 3 weken veel te weinig geslapen maar wel voldoende gerust. Ik had veel te veel energie en dat verbaasde mij in hoge mate. Ik had verwacht dat ik kapot zou zijn na de dagelijkse inspanning. In tegendeel ....Moest ik in 2011 bij sommige cols nog stukjes lopen; nu kwam ik fietsend boven terwijl ik 7 jaar ouder ben en ziek ben geweest. Geeft de stamceltransplantatie dan zoveel meer energie? Of had ik in 2011 al iets onder de leden? Vragen die ik aan mijn oncoloog/hematoloog zal gaan stellen.
Ik voel me in ieder geval prima en dat is wat telt!! Carpe diem.

Tot slot het eindbedrag: het is € 2427,00. tgv Matchis Nederlands centrum voor stamceldonoren .


Dank aan allen die mij, op wat van manier dan ook, hebben gesteund.
Speciale dank aan mijn hoofdsponsor Vera zonwering Venray.

Herman Kusters
Lamersveld 6
5801 HD Venray

De laatste dag en dan naar huus !!!!!!

Dag 30. Op weg naar huis.

Vanmorgen stonden we om goed 5 uur al naast het bed. We hebben niet ontbeten en liepen om half 6 naar het station in Santiago. Om kwart over 6 vertrok de trein naar Porto. Het was niet druk en de treinreis verliep tot Vigo prima. Dit was het laatste station In Spanje. We moesten ruim een uur wachten en dat kwam goed uit. We hebben in de stationsrestauratie ontbeten. We stapten over op een oude dieseltrein. Het oude beestje moest hard werken want het ging hemuvelop en heuvelaf. Om half 12 kwamen we aan in Porto. We liepen naar ons hotel en het was een net hotel op een kwartier lopen van het centrum . We hebben wat gedronken en gegeten en hebben met een open bus een stadsrondrit gemaakt. We hebben in ieder geval een beeld van de stad. Het was er erg druk en chaotisch. Het is volgens ons geen stad die je tweemaal bezoekt Hierna zijn we wat gaan eten en dat viel erg tegen. JAMMER.

Morgen is de dag waarop we weer naar Nederland vliegen. Om 7 uur staat de taxi voor de deur die ons naar het vliegveld brengt. Om half 10 ( Portugese tijd ) gaan we de lucht in om twee en een half uur later in Eindhoven te landen.

En zo komt er een einde aan een geweldige ervaring en avontuur. Ik kom hier nog op terug. Zoals jullie weten fietste ik voor het goede doel en dat is het Nederlandse centrum voor stamceldonoren Matchis.
De stand van zaken is op dit moment dat we ruim 2300 euro bijelkaar hebben. Wat zou het mooi zijn als hier nog 200 euro bij zou komen.

Laten we proberen om de 2500 euro te halen. Een DROOMBEDRAG !!!!!!!!

Voor 1 augustus wil ik het eindbedrag overhandigen aan Matchis. In de Peel en Maas zal dit bekend worden gemaakt. Ook op deze blog in de nabeschouwing zal het bedrag worden vermeld. Rond 1 augustus komt mijn laatste bijdrage dus.

DANK AAN ALLEN DIE MIJ STEUNDEN.

Een dagje Santiago.

Dag 29. 1e dag in Santiago de Compostella.

We hebben gisteravond het compostelaat gehaald. Het was er gelukkig niet druk dus hoefden we maar kort in de rij te staan. Daarna gingen we in de oude stad wat eten. Het was gezellig druk maar Piet en ik hielden het rond half 9 voor gezien. We hadden best een zware dag gehad. Vanmorgen viel er van alles te regelen. We hebben de treinkaartjes naar Porto al gekocht. Het zou wel eens erg druk kunnen worden omdat de vakanties begonnen zijn. Verder hebben we de fietsen en bagage ingeleverd bij Camino Soetens die er voor zorgt dat alles eind deze week thuis wordt afgeleverd. Daarna zijn we de oude stad in gegaan en troffen we Hans en Jorrit op een terrasje. Was weer gezellig. Heb een (heilige) kaart gekocht voor opa die dat op prijs stelt. We gaan vanavond met z'n allen ergens eten en voetbal kijken. Jorrit wist een goede tent. We laten ons verrassen. Daarna heb ik nog een nieuwe broek en shirt gekocht omdat de oude me van mijn kont afviel... waar een fietstocht al niet goed voor is!!
Verder is het hier echt oud-hollands weer. Soms regent het en soms niet.

Tot slot wil ik zo aan het eind van dit reisblog een oproep doen aan hen die iets zouden wilden doneren voor het goede doel dit te doen. Ik wil per 1 augustus met deze actie stoppen en dan het geld overhandigen aan Matchis.

Het banknummer is Nl 41 Rabo 0328749486.

Dank aan allen die reeds gereageerd hebben.

Het einddoel bereikt: Santiago de Compostella

Dag 28. Portos naar Santiago de Compostella.

We hebben vannacht goed geslapen ondanks dat we met 7 mensen op een kamer lagen. Er lag een echtpaar uit Colorado en een moeder en zoontje uit Barcelona. Na het ontbijt fietsten we in de mist de heuvels weer in. Het was minder zwaar maar toch nog vele klimmen. We besloten om af te wijken van de route. Omdat het zondag was hebben we de grote weg genomen omdat er weinig verkeer was. Dus konden we een aantal kilometers afsnijden.
De planning was om door te fietsen tot zo'n 33 kilometer voor Santiago de Compostella. Dat laatste stuk stond voor maandag op de rol. Na een paar koffiestops waren we rond de middag al in Salceda. Daar waar we zouden overnachten. We besloten verder te fietsen tot Santiago de Compostella. Inmiddels was het hard gaan regenen. We hebben behoorlijk veel water over ons heen gehad. Op het einde van de grote weg werden we letterlijk het bos ingestuurd. We fietsten samen met de wandelaars. De laatste 15 kilometer waren weer zwaar. Letterlijk de laatste loodjes....We fietsten naar de Kathedraal en wie komen we tegen? Hans en Jorrit
Spee uit Oirlo. Jorrit is de laatste week met Hans meegefietst. Ook zij hebben het een ontzettend fijne tocht gevonden. Nu zitten we in hetzelfde hotel in Santiago.
Het Eurostars Araguaney hotel. Wij zitten hier voor 2 nachten in een tripleroom. Wel wat decadent maar dat mag als afsluiter wel. We gaan zometeen wat eten en naar het pelgrimsbureau.
Hier halen we het welverdiende compostelaat op.

Portos - Santiago de Compostella 85 km.

De komende dagen blijf ik deze blog vullen.

De laatste zware etappe.

Dag 27. Samos naar Portos.

We hebben vanavond in de keuken van het pension een Knorr-maaltijd gemaakt. Pasta Carbanade met brood en toetje na. Goed te doen voor een keer...Het heeft de hele avond en nacht geregend. Gelukkig dat we gekozen hebben voor een pension. Lekker bed en alles droog. Na het ontbijt in stromende regen de fiets op. Het zou weer een dag worden van klimmen en dalen maar nu in de regen. En dat is een nieuwe ervaring want we hebben tijdens het fietsen nog maar 1 keer regen gehad. Een zondagmorgen langs de Loire.
In Sarria was onze 1e stop voor een kopje koffie. Sarria uit was makkelijk maar de eerste 10 kilometers waren zwaar. Een steigingpercentage van 7-8%. Na Portomarin kregen we een 12 kilometerlange klim waarvan 1 kilometer van 10%. In Gonzar hebben we heerlijk warm gegeten. Frites, 2 gebakken eieren, vlees en knakworst. Heerlijk !!!!!
Toen we daar zaten hield het op met regenen. Wat een geluk. Je zweet je kapot in je regenkleding. Het fietst zich in ieder geval veel prettiger.
Na een lange boerenweg kwamen we aan in de alberque ( refuge ) A Paso de Formiga in Portos die wij gisteren hadden besproken. Bij dit weer is het een must om te reserveren. We doen dit voor morgen weer.
We zitten in een klein dalletje waar we geen Internet hebben. Dus ga ik straks naar boven om dit bericht te verzenden. Nu regent het weer pijpenstelen dus even geduld.
We gaan vanavond voetbal kijken en eten hier wat. Hopenlijk kunnen we goed slapen want het is een kamer voor 7 personen en alle bedden zijn bezet.
Nog 80 kilometer naar Santiago de Compostella voor zondag en maandag.

Samos - Portos 56 km.

Tocht over de cols.

Dag 26. Trabadelo naar Samos.

Na het schrijven van het verhaal van gisteren sloeg het weer plotseling om. De camping- eigenaar bood ons een huisje aan. Wij alles weer ingepakt en verhuisd. We hebben wat eten bijelkaar gezocht en toch nog lekker gegeten. In het huisje stonden 3 stapelbedden en verder niets. Het heeft de hele avond en nacht geregend. Na het onbijt vertrokken we om half 8. We zaten op 580 meter. Meteen klimmen ruim 31 km aan een stuk er zat geen plat stuk tussen. Er zaten behoorlijk steile stukken tussen van 9%. In Puerto Pedrafita hebben we wat gegeten en gedronken. Vandaar richting Samos. Hier werd het echt zwaar. De Cebreiro 1300 meter, Alto San Roquefort 1270 meter, de Alto do Poio 1335 meter. Op de laatste col hebben we wat gegeten en gedronken. En toen naar beneden. Ruim 12 km dalen naar Triacastela 665 meter. Dus zo'n kleine 700 meter. Topsnelheden van ruim 60 km per uur...
We zitten nu in Samos in een pension. Een 1 - en een 2 persoonskamer. Erg knus en altijd beter dan in de plaatselijke refuge met ruim 40 bedden in een zaal. Het pension ligt in het dorp langs een snelstromend riviertje. Hier zit ik dit te schrijven. We koken vanavond zelf omdat we gebruik mogen maken van de keuken.
Het was een erg zware fietsdag met mooi ( fiets ) weer maar straks zijn we deze inspanning weer vergeten. Ik moet nu naar binnen want het begint te onweren en regenen.

Trabadelo - Samos   56 km.

Het laatste traject: Galicia.

Dag 25. Molinaseca naar Trabadelo.

We hadden een prachtig hotel aan een riviertje en parkje. Er waren diverse terrasjes en de kinderen van het dorp vermaakten zich prima in het riviertje. We hebben dan ook hier heerlijk genoten van ons pelgrimsmenu. Je had een waar vakantiegevoel.
De komende dagen fietsen we zo rond de 50 km per dag. Vanmorgen begonnen we met pech aan de fiets van Sib. Er onbrak een schroef aan de drager. We hebben dit professorisch gemaakt. Na het ontbijt vertrokken we richting Ponferrado. Het was weer gelijk klimmen en dalen. We zijn langs de Tempeliersburcht in Ponferrado gefietst en het was imposant.
Onderweg heeft een Spaanse fietsenmaker de fiets goed gemaakt. Het blijft voor ons toch steeds een crime om de stad uit te gaan. Ook nu dus weer..... in Villafranca del Bierzo hebben we geluncht en inkopen gedaan voor vanavond. We weten niets van de camping. Dus we koken zelf. Om 2 uur kwamen we op de camping in Trabadelo. Het is een ware groene camping midden in de natuur langs een beek. Geweldig vredig. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot een dikke 30 graden. In de schaduw rustend is het echter goed vol te houden.
Ik voel me als een God in Spanje.

Molinaseca - Trabadelo 47 km.

Naar de Cruz de Ferro

Dag 24. Villar de Mazarife naar Molinaseca.

We hebben gisteren heerlijk gegeten in de refuge. Een heerlijke aangeklede salade, gebakken aardappelen in kerriesaus en vis. Dit alles vergezeld met een witte wijn ( sorry IKKE ).
Ook vandaag geen culturele omschrijving van onze dag...
We vertrokken om half 8 en begonnenmet een grofgrindpad van 10 km. Veel gehobbeld maar als doorleefde pelgrims geen probleem. Koffie bij de historische brug in Hospital de Orbigo. Dan verder naar Astorga waar we wat aten en dronken. De kathedraal en het voormalige bisschoppelijk paleis wat door Antoni Gaudi werd ontworpen waren erg mooi.
We verlieten Astorga voor de koninginnenrit van de Camino. De Cruz de Ferro op 1504 meter.
Rond half 12 waren we in Rabanal. Dit ligt op 1150 meter. Ik had de pijp leeg maar na wat rust, drinken en eten besloten we verder te gaan. Het werden zware kilometers. Gelukkig viel de temperatuur mee ( 20 gr ). Sib had wat steentjes meegenomen van zijn dierbaren. Vooral het steentje van zijn overleden vrouw was bijzonder. Het is een gebruik om een steentje te leggen bij de Cruz de Ferro ( symbolisch het afleggen van een last ) Na een korte pauze kon de afdaling naar Molinaseca beginnen. We starten op 1504 meter en we zouden afdalen naar 590 meter. In 19 km ruim 900 meter dalen. Het was erg bochtig en het wegdek was hobbelig. Ik durfde ( gelukkig ) niet harder dan 50 km. Nu zitten we in een hostel El Palasio in Molinaseca. Een 3 persoonskamer met alles erop en eraan. We laten het ons goed gaan. Ik zit hier in het restaurant dit verhaal te schrijven over een prachtige dag. Wij gaan bijna naar huis maar Duitsland gaat nu al......

Villar de Mazarife - Molinaseca 87 km.